Oktober 15, 2012
Luciano Pavarotti & Lucio Dalla.
“Vertalingen doen geen recht”.
Songtekst :-
Hier, waar de zee schijnt
en de wind huilt,
op het oude terras naast de Golf van Sorrento,
Een man omhelst een meisje
Hij huilde na,
dan schraapt zijn keel en blijft het lied:
Ik hou heel veel van jou,
heel, heel erg, weet je;
Het is een keten inmiddels
dat het bloed in de aderen smelt, weet je…
Hij zag de lichten uit op de zee,
dacht aan de nachten is er in Amerika,
maar zij alleen de vissers lampen waren
en de white wash achteruit.
Hij voelde de pijn in de muziek
en stond op van de piano,
maar toen hij zag dat de maan die uit een wolk
dood leek ook zoeter hem.
Hij zag het meisje in de ogen,
die ogen zo groen als de zee.
Dan opeens een traan viel
en hij geloofde dat hij was verdrinken.
Ik hou heel veel van jou,
heel, heel erg, weet je,
Het is een keten inmiddels
dat het bloed in de ader die je kent smelt…
De kracht van de opera,
waar elke drama is een hoax;
met een kleine make-up en mime
kunt u iemand anders geworden.
Maar twee ogen die naar je kijken,
zo dichtbij en real,
Maak je woorden vergeten,
verwarren je gedachten,
Dus werd alles klein,
Ook de nachten zijn er in Amerika.
Je draait en bekijk je leven
via de white wash achteruit.
Maar, ja, is het leven dat eindigt
en hij niet zo veel over het denken
Integendeel, hij al blij voelde
en bleef zijn lied:
Ik hou heel veel van jou,
heel, heel erg, weet je,
Het is een keten inmiddels
dat het bloed in de aderen smelt, weet je…
Ik hou heel veel van jou,
heel, heel erg, weet je,
Het is een keten inmiddels
dat het bloed in de aderen smelt, weet je…

